عشق

 

 

 

در سراپرده زیبای خیال

 

 

...بتو می اندیشم

 

 

 

ودلم را بتو ای مظهر عشق

 

 

به تو ای یار وفا...  .به تو من می بخشم .

 

 

 

به تو ای پاکترین چشمه جوشنده ء عشق

 

 

بتو ای ساده ترین روح خدا

 

 

بتوای  تکیه گه محکم دل

  

 

بتو می اندیشم .. . ودلم را بتو من میبخشم،

 

 

 

تا که در ظلمت وتاریکی شب

 

 

 همره اشک جگر سوخته ء  شمع  غمین

 

 

تا دم صبح منو شمع بسوزیم  ز عشق

 

 

 تا سحرگاه نباشد اثری از منو شمع

 

 

... ودوقربانی عشق

 

 

با دلی بسته به زنجیر وفا

 

 

همره باد صبا....سوی هر شهر ودیار

 

 

پرگشائیم  ز بادی  آرام....

 

 

باهمان مانده ء خاکستر خویش!!!

 

 

تا که در گوش همه مردم شهر

 

 

قصه ء عشق بخوانیم ز باز!

 

 

تا دراین عهد وزمان

 

 

ما دگرباره پیام آور عشقی باشیم

 

 

عشق با مهر ووفا  .... !

 

 

وپیام آور عشقی صادق

 

 

بدل رهگذران

 

 

 بدل خالی از احساس جهان....

 

 

 

تا که شاید ...  شاید

 

 

بتوان یاد آورد

 

 

که خدا بین همه نعمت ها

 

 

عــــــشق را هم بدل انسان داد

 

 

عـــشق  را هم    بدل انسان داد!!!

 

 

۱۳۶۱/۱۲/۱۴

 

 

شنبه اسفند ماه

 

 

ف.شیدا / فرزانه شیدا

 

 

 

 

آشیانه های شعرم به روز است

 

 

آشــیانه شــــعر:

 

http://www.fsheida.com/ 

 

 

 دیـوان شــیدائی:

 

 

http://www.fsheida.blogsky.com/

 

 

دفــتر شــیدا دلی:

 

 

http://fsheidaa.blogfa.com/

 

 

گالری عکس از اسکاندیناوی - ف. شـــیدا:

 

 

http://farzanehsheidaa.blogfa.com/

 

 

در آغـــوش شــعر:

 

 

http://fsheida.blogfa.com/

 

 

 

 

 

تازه های ادبی

 

 

http://www.ccccc.blogfa.com/