عاشـــق ء شــــیدائــــی
در عشـــــق ، نـــهادم سرو ،از آن، چــه نــدیـدم
زین مـــستی وپیـــمانه ، بدوران چه نـدیــدم
هرشـــب به خــیالء دل و با سـاغـر ء مســــتی
؛؛هیــــــهات ! ؛؛
مــپرس ازمـن ودل ! ؛؛ زآنچـه ؛؛ نـدیــدم؟؟!!
پپــمانه بــلـــب ، خـــونء دل انــدر دل، و ســودا
هـــر روز وشــبی مــن چه کـشیدم !!! چه کـشیدم!!!
دوری ،غــم ء عالـم شـــد ودل غـمزده از دوســت
افسوس!!! ...به ایــن خـــلوت غــمدیده خــزیدم!!!
بــی او... بــی او... نشـود، زندگیم را ، بسر آرم
شــــیدا زده بــــودم ، کــه ز اغــــیار بُریـــدم!!!
دیـوانـــگی ومـــستی واین شــــور ء طـــلب را
ازنــــور ء خــــدا بـــردلء شــــیدا بدمـــیدم
بـامــــن تومــــگو .... رسـم جهان عشــق نباشــد
شــــیدا شــــده ام ، زآنـــکه زشـــــــیدا نبُریدم!!!!
در عشـــق همـــه جــان وجـهان مــلک دلـم بود
با عـــرش خـــدا ، مـــلک جـــهان را نخــریدم!!!
مــا ... ســـیم وزر دل ، به جـــهانی نـــفروشیم
نـوری که زشــــیدا شـــــدنم بود
بـــــــوّد کــاخ امـــــــیدم
ســـرودهء : فــــرزانه شــــیدا
سرودهء :یکشنبه 7 بهمن1386 ساعت: 4:29
