|
| منو شمع وپروانه |
 کسى آیا برایم قصه مى گوید در این شبهاى تنهائى؟!
کسى آخر دلم را می رمد از رنجهاى تلخ شیدائی ؟! بیا اى همنواى شب نشین ، اى شمع مجلس ها تواى بال وپر رنگین ، تو اى پروانه ى رسوا منو ما هرسه از شور وشر شیدائى دل ، دردها بردیم!
منو ما در سراى عاشقى ها .. غصه ها خوردیم! بیا در کنج این غمخانه ى شعرو غزل ، پروانه ى زیبا بیا اى شـــمع گریان ، با دل ودلـــدادگى همپا
منو ما هر سه در درد نهان سینه گــریانـــیم
پروبال وتنى سوزان به اشک درد و حرمانــیم
منو ما قصــه ویرانى یک قـــلب غــمناکیم
منو ما قصه ى سوز نده ى فـــریاد افـــلاکیم
منو ما در خـــــموشى ...... درد و فــریادیـم
بدرد وغـــصه زندانى ، ولی دردیده آزادیم
منو ما قـــصه ای همواره بر لبـــها
ولی دراوچ تنـهائی همــیشه یکّه وتنها
همــــیشه یکّه وتــنها !!!
فرزانه شیدا اول(۱) خرداد ۱۳۸۷
اطلاعیه توسط
آقای اصلان قزللو:
با درود. هفتمین شماره ی خانه نقد به نقد و تفسیر
شعرهای فرزانه ی شیدا اختصاص یافته است .
منتظر نقد و بررسی شما دوستان فرهیخته هستیم.
خانه نقد ( اقای اصلان قزللو):
منتظر شما عزیزان هستیم با تشکر
فرزانه شیدا - Farzaneh Sheida |