دیگه امشب  گریه ی  دل
 

سـکوته دلـو  شـکستـه
 

با  همـون بُغضـی که  راهه
 

نفسـای  مـنو  بسته

من مـیترسم مـوج اشکام
 

سیلی شه، پاتو بگیره
 

تا که آخـرزیر پاهات
 

دله داغـونم  بـمیره

امشـب ازهر شبی بیشتر
 

دل من اسیـر  درده
 

با خیالت گرچه هر شـب
 

چشمای من گریه  کرده

....
 

در  کنار  قاب عکسـت
 

قطره اشکاس ، که چکیده
 

دیگه  طاقتم  نمونده
 

جـُون‌ ِمن بلـب  رسیده

نمی تونـم دل ببنـدم
 

هـمه عـمرُو به خیالت
 

میرسـه آخر یه روزی
 

دل منهم به بوصالت

من  به رویای رسیدن 
 

دلو دنبالم کـشیدم
 

چشمامو بستـم رو عالم
 

از همه دنیا بُریدم

نمی تونم  دل ببندم
 

همه عـمرُو به خیالت
 

آخرش یه روز دوباره 
 

میرسم من، به وصالت

من  فقط مال ِتو هستـم
 

تو  مال ِ منی سـرآخر
 

دل پُر از باور ِ عشقه
 

فقط اینو ،داره باور!

فقط اینو داره  باور!
 
 

هـمه شبهای جـدائی
 

با ستاره ها نشستـم
 

شـب ِ بارون  مثه قطره
 

روی  دریا می شکستم

امشــب امااین  جدایی
 

واسه قلب ِ من  زیاده
 

از  خدا  هـم گله دارم 
 

که ترو  بمن  نـداده

امشب از هرشبی بیشـتر
 

دله ِ من ا سیـر ِ درده
 

با خیالت گرچه هـر شـب
 

چـشمای من گریه کرده!!!

چـشمای من، گریه کرده!!!

سروده ای از : فرزانه شــیدا