محفل عارف

 

ساقی وُ  مّی   بود  وُ بر ساغر شراب و  مُخمری   

محفلی بود  و ُدمّی  بود  و  ُبسی عارف  دلی 

 هرچه  میکردم ، بیایم  ، آن   میان ، شاید رهی 

باز  دیدم , جایگاهی نیست مارا , درچنانین محفلی

...

 با دلم گفتم  که :  شیدا   جای خود  پیدا  نما !!!

جاى ما خالى , ولی، ازچه  جدا مانده ، دلیم؟!  

  قلب ِشیدا را کجا باید که  باشد  جایگاه ؟!  

 گو بمن" شیدا ؟!  چرا,  زین محفل عارف  ،  

 بدین سان غافلیم .؟ 

ف.شیدا - فرزانه شیدا   

شنبه 25 مهر ماه سال 1388  fsheida