پیر شب

بیرون از این خلوت....شبی خاموش

چون پیری سال دیده

در سکوت رمز آلود خویش

به تفکر نشسته است

دیده ستارگان از پشت پنجره

در پی دیدگان بیداریست

که همنشین تنهائی او باشد

نفس های ممتد وآرام خفتگان

گوئی بدو آرامش می بخشید

ونجوای شب زنده داران

 با زمزمه آرام شب... درهم  میپیچید

واو مهربانانه مینگریست

پیر شب در سکوتی رمز آلود

در همدردی با پریشانی های دل بیداران!

میداند او که این گذر آرام لحظه ها

پرماجراست حتی درسکوت

ومیداند در پس این سکوت

رودهای بسیاری جاریست

چه از دیده گان

چه از سرچشمه های‌آرام

 که گاه تند وپرشیب

وگاه آرام و بیصدا

در گذار است چون زندگی آدمیان !!!

پیر شب

طپشهای آرام زندگی را دوست میدارد

همچنانکه آدمی را

وبر امید ها وآرزوهای آدمی

مهربان وآرام چشم دوخته است

و میداند پر طپش ترین دل

غمگین ترین دلی است

که زندگی را سر میکند!!!

ایکاش ...آرامش عمیق او

طپشهای دل بیقرار را

در ماجرای روزگار

ارامی می بخشید در سکوت آرام شب

که بسیارند بیقراران شب

در طپشهای مداوم زندگی

در هزار گونه گی ایه

اندیشه های دل

و پیر شب مینگرد در سکوت

وسکوت !!!

سروده ف.شیدا/ فرزانه شیدا

گامی بردار...

گامــی بـردار....

هزار باره مهتاب را با خویش همراه میکنم 

آندم که نگاه ماه مرا می پآئید

ومیدانم در کوچه های شب تنها نیستم

وستاره های نیز درگوش ماه...

آرام آرام ... پچ پچی راه انداخته اند 

چه میگوئید؟؟؟ ... ازچه... ازکه سخن میگوئید ؟!

از من؟!... منکه شاعره مهتابم

...ورهگذر شبها؟!

منکه تنها آشنایم شمائید

 وتنها همره شبهایم...

 گامهای شما در کنار تنهائی من؟!

آرام ...آرام سخن بگوئید ...راز شب

 ،،در سکوت ،،آن نهفته است

...گوش کنید

پــیام ســروش را که میگوید ...

از زندگی تا زندگی...

 تـــنها گامــهای تـوســـت

گامی بردار تا همیشه یک قدم برداشته باشی

ایســتادن را مــعنائی نیــست

برو حتی اگر ...

اگر دیــوار... انتــهای رســیدنـت باشــد

از دیوار اگرچه گذری نیست ...اما..

  همـــیشه راه دومــی هــست...همـــیشه!!!

برو...  راه دوم نیز انتخاب توست...

برو اما هرگز بر جای نیـایـــست ..

ایســتادن یعــنی مغــلوب شــدن

 تو زائیــده آن نیــستی...

 هــرگــز نــخواهی بــود

برو...ایســتادن یعــنی مغــلوب شــدن!!! 

از شب نیز هراس مکن...برو...

 سـروده ی  فــرزانه  شیــدا

دوشنبه 19 آذر1386

عشق یقین

 

عــــشق یـقــین

آبی تر از سـپهر؛  غـمگین تر ا زغـروب

ای یـا ر هــمنشین ...   ای هـمزبان خـوب

ای هـم سـوال مـن..   ای مــانده درسـکوت

با مـن  بگو ... زعشق از  بودن و  ثــبوت

لفـظ غـریـبه یــست  ...   بـدورد لـحظه ها

تـا آخـرین کـلام   ....    تـنها بـگو  :  وفـا

با  من  غــریبه  است ... لفـظ ء جـدا شـدن

با قــلب عــاشـقی .... شـب همــصدا شـدن

هــمواره  با تـوام ... هـمچون  خـود  خــدا 

با هــر طپــش تــرا  ....  هــمواره هــمنوا

همـچون دلـت  کـه بـاز در ســینه مـی طـپد

 در واژه  و  غــزل  ... او  شـاعــری  کــند

  مـانـند روح ء تـو ...درکـو چـه های  شـب

هــمواره  با توا سـت  ...  قــلبی مـیان  تــب

  تـبدار و ســینه سـوز ...  شــیدا  و بــیقــرار

 در کـو چه های  شــب  ... هــمراه   انــتظار

آری به هـر قــدم   ؛ با شـب ؛   شـب   ونــیاز

 هـمـپای  قـــلب  تـو ...     دارم    ره    نـماز

 چــون آیـه هــای عـــشق ...شــیداترین  شـدم

   درکـو چـه های  شـب عـــشق یقـین شــدم !!!

عــــشق  یقــین شــدم !!!

ســروده : فــرزانه شــیدا

شنبه 17 آذر1386